دسته: نقد

حمید عجمی را شاید بشناسید. مبدعِ خط معلی است و یکی از اثرگذارانِ هنرِ خوشنویسی. کسی است که احتمالا اثر زیادی در زندگی من گذاشته

دنیا پر شده از پیچیدگی های مختلف. مسائل پیرامون‌مان به شدت چند بعدی و پیچیده شده اند. اینجاست که تقلیل گرایان وارد میشود و به انحای گوناگون در قلب مردم جایی برای خودشان دست و پا میکنند.

اولین نوشته ام در سال 1402 را میخواهم بزنم به نامِ اولین کتابی که امسال خواندمش، حرف هایی با دخترم درباره اقتصاد.

اگر قسمت اول معرفی کتاب استراتژی توسعه ایران اثر دکتر مجتبی لشکر بلوکی را مطالعه نکرده‌اید؛ پیشنهاد می‌کنم ابتدا به سراغ قسمت اول رفته و

دارد به دو ماه می‌رسد. همه چیز نسبت به دو ماه قبل فرق می‌کند. اینکه چه چیزهایی فرق کرده است یا اینکه اصلا چه شده

هفته قبل سه‌گانه ارباب حلقه ها را دوباره دیدم. در داستان عصر سوم که فیلم نیز روایت‌گر آن است؛ تئودن پادشاه قسمتی از سرزمین میانه

پسر دلفینی / خاستگاه دیروز سه شنبه 22 شهریور ماه 1401 بود. خواهرم را به سینما بردم تا “پسر دلفینی” را ببیند. کارتونی که این

همان متن سال های قبل را بی دخل و تصرف اینجا مینویسم. در مراسم های رسمی و غیررسمی، مفصل یا معمولی اگر قرار باشد کادویی