گمراه
04: مردِ لاک پشتی
بعد از اینکه اپیزودِ اول و دوم گمراه را نوشتم به صورت کاملا اتفاقی چشمم به کتابی خورد که قبلا هم آنرا دیده بودم اما هیچوقت ترغیب نشده بودم که
16 مهر 1402
بدون دیدگاه
ما توی گمـ راه معتقدیم که راه گم است. نه مقصدی است و نه مبدایی. آنچه پیش روست شعاعِ دیدِ محدودی است و راهی که ادامه دارد.
گمراه جُستار است. اما برخلافِ جویندگیِ جستار به دنبالِ جَست و خیز است. ما در گمـ راه از این شاخه به آن شاخه می‌پریم. از شعاعِ دیدِ محدودمان و آنچه در دنیای تاریک چشیده‌ایم صحبت میکنیم.
بعد از اینکه اپیزودِ اول و دوم گمراه را نوشتم به صورت کاملا اتفاقی چشمم به کتابی خورد که قبلا هم آنرا دیده بودم اما هیچوقت ترغیب نشده بودم که
“این اپیزود کمی متفاوت است…” 03، درباره تاریکی است، اینکه آیا تاریکی ترسناک است یا نه. از “کمک” صحبت می کنیم. و کمی از تنهایی. موسیقی های استفاده شده در
“اپیزودِ دومِ گمــ‌راه” این اپیزود درباره تغییر است. درباره غریبگی پس از تغییر؛ و درباره پذیرشِ ناسازگاری. موسیقی های استفاده شده در این اپیزود: ارجاعاتِ پادکست: راه های ارتباطی با
“اپیزودِ یکِ گمــ‌راه” قسمتِ اول پادکستِ گمــ‌راه اینگونه شروع می شود؛ با جغرافیا. از تعلق صحبت میکنیم، از یاری و از جدِ نخستین… در اعماق این سوال پرسه می زنیم؛
و البته که از صفرِ صفر نیست. هیچ چیز از صفرِ صفر نیست… این اپیزود کمی پس از ابتدای گمراه است. مانند دیگر ابتداهای مرسوم کمی درباره خودِ گمـ‌راه و