مروری بر کتاب طاعون اثر آلبر کامو
مطمئنا مروری که من بر کتاب ها مینویسم به هیچ وجه تخصصی نیست و خود اثر را ارزیابی نمیکند. چه برسد به مرور اثری مثل کتاب طاعون.. اما برای خودم همیشه جالب بوده که علاوه بر خواندن نقد و نظر های تخصصی درباره یک اثر، حس و حال یک خواننده مثل خودم را بدانم. این مرور کتاب ها را به همین جهت مینویسم.
طاعون یک اثر فلسفی است. کلا با شش شخصیت داستان را پیش میبرد. خیلی هم تیپ به داستان اضافه نمیشود. به سختی میتوان گفت کامو در بخش هایی اطاله کلام کرده است. عمده حرف هایی که کامو میخواسته بزند را در قالب دیالوگ های کتاب گنجانده.
به عنوان دومین کتاب کلاسیک امسال تجربه هیجان انگیزی بود. بعد از خواندن جنایت و مکافات داستایوفسکی به سراغ کامو رفتم. حقیقش را بخواهید نتوانستم با داستایوفسکی ارتباط برقرار بکنم. شاید متن دیگری بطلبد اما داستایوفسکی نویسنده دلخواه من نبود. با طاعون کامو را شروع کردم. همه میگویند برای شروع کامو باید از کتاب های کم حجم تر شروع کرد و شاید طاعون برای شروع مطالعه کامو درست نباشد. نمیدانم چقدر این حرف صحت دارد اما با کتاب توانستم اجین بشوم.
همانطور که از نام کتاب پیدا است موضوع کتاب درباره همه گیری طاعون است. الان که این متن را مینویسم سه سال از پایان پاندمی کرونا میگذرد. برخی از صحنه های کتاب من را یاد دوران دبیرستانم که مصادف شده بود با کرونا انداخت. دوران عجیبی بود و انگار جایی گوشه ذهنم (شاید ذهن همه مان) مانده و تقریبا دارد خاک میخورد.
اما مسئله همانطور که از هر نویسنده ای بر می آید طاعون نیست. طاعون مصداقی از مسئله شر است. یک شر فراگیر. آنچه در کتاب به آن پرداخته میشود مواجهه افراد با شر است. شخصیت هایی که هر کدام پیشینه ای دارند و به گونه ای منحصر به فرد با شر رو به رو میشوند. دوگانه های اخلاقی معمولا در شر زاییده و مطرح میشوند. کامو هم به دیلماهای اخلاقی فراوانی میپردازد.
توصیه میکنم همزمان به شروع خواندن کتاب یک استیکی نوت بردارید و اسم شخصیت هایی که در کتاب با آنها مواجه میشوید را درونش بنویسید. استیکی نوت را به صفحه اول کتاب بچسبانید تا بتوانید اسامی را وارد کنید و اگر در میان خواندن کتاب اسم شخصیتی یادتان رفت به آن مراجعه کنید.