معاونیان، کریمی و نذری

به جایی رسیده ایم که صرف داشتن عمامه ما را می آزارد. حق هم داریم. ذهنمان شرطی شده است بین لباس روحانیت و هزار فعل قبیح دیگر. از آن ور یکسری هستند که به جهت اینکه کسی لباس روحاینت دارد میگویند: فلانی لباس پیغمبر میپوشد؛ درست نیست “اینگونه” به او بگوییم! سوالی که من دارم این است که معاویه و یزید هم مگر این لباس را نمیپوشیدند. در هر صورت به نظر میرسد که این لباس به خودی خود تقدسی ندارد. از آنطرف لزوما باعث فساد و رانت هم نمیشود.

در “فریم صفرِ معاونیان” گفتم که معاونیان وابسته به حکومت نیست. ولی اینجا به سبب اینکه ظاهرش به مانند برخی بود در آن جبهه گروه بندی شد و کارهای آنور به ایشان تعمیم داده شد. طبیعی است، مردم که نمیروند شجره نامه یا سابقه زندگی طرف را واکاوی بکنند.

وقتی یک منبری بالا میرود باید بداند که مخاطبش تنها آن جمعی که نشسته اند نیستند. آن هم معاونیانی که از خارج و داخل پخش زنده برنامه اش را پیگیری میکنند؛ کسی که قرار است فیلمش بعدا در اینور و آنور به صورت رسمی پخش بشود باید مقتضیات دیگری را رعایت بکند.

مردم ما عصبانی اند و این عصبانیت تنها یک جرقه میخواهد. این جرقه اشتباه معاونیان بود. اشتباهی که واقعا توجیه ناپذیر بود. مردم عصبانی وقتی چیزی میبینند که دیگر صبرشان را میبرد، هجوم می آورند به طرف مقابل، این طبیعی است.

این طبیعی بودن ها را آیت الله ها و حجت الاسلام ها باید بدانند. مطمئنا میدانند ولی همانطور که گفتم همیشه درب دین برای توجیه باز است.

بگذارید حقیقتی را بررسی بکنیم. بر خلاف آنچه رایج است؛ یک روحانی برای آنکه به درجه ای مثل آقای معاونیان برسد سالیان زیادی درس میخواند. شاید بیشتر از هر دکتر و پروفسوری. این قضیه باعث میشود که نوعی “من میدانم و شما نمیدانید” در ذهن ایشان ته نشین بشود و هر از گاهی این ایده دهن باز بکند. این امر باعث میشود که شما کمتر پیش بیاید که از روحانی جماعت بشنوید که اشتباهش را پذیرفته و عذرخواهی بکند. یا جایی از آن دیدگاهی که دارد عقب نشینی بکند و به غلط بودنش معترف بشود. این بد است ولی طبیعی است…